Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2020

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΟΥ

Έχω μια φωτογραφία σου. Μάντεψε ποιος είσαι!

Δεν τη βάζω σπίτι μου, μην το λερώσω. Την έχω πεταμένη στα σκουπίδια της γειτονιάς. Άμα τη μαζεύουνε κόβω νέα από καμιά πεταμένη εφημερίδα που βρίσκω - όλες δα έχουν τη μάπα σου!

Και άκου να δεις, βίαιος άνθρωπος δεν είμαι μα και στη σιχασιά σου δεν την αντέχω εύκολα. Ποτέ σου δε με γνώρισες και ούτε θα με γνωρίσεις, σε αποφεύγω όπως κάθε δούλος τους αρχόντους. 

Πάω και σε φτύνω κάθε μέρα στα σκουπίδια. Όχι τα σκουπίδια, εσένα.

Πέμπτη 8 Αυγούστου 2019

Φανζιν

Φανζιν
φτηνα υλικα
Ακριβα Δωρα
Χαρισμα
τζαμπα
και
Μαγκια
-.
Αρμονια
και θορυβος
\|\|\|\|\
πατινα
Συμβολο φθορας
να θυμιζει το εφημερον
Μες την απεραντοσυνη
του Ερωτα

ΕΙΜΑΣΤΕ

Ειμαστε
Τοσο κοντα
Οσο μακρυα
Κι ουτε στη μεση
Ειμαστε.
Μολις ξεκινησαμε
Τωρα δα
Τελειωσαμε.
(Ειπαμε
Δεν ειπαμε
Μοναχα αγαπηθηκαμε)
Πηγαινουμε και φερνουμε
Τα Ιδια παντα μενουνε.
Θα παμε
Θα ξαναρθουμε
Στους Μυθους που γραφουμε.

Τετάρτη 28 Ιουνίου 2017

αγνο

ο,τι εμεινε αγνο
δεν ειναι ακομη ελευθερο

ειναι φυλαγμενο
πισω απο φοβους,
προκαταληψεις
και καθε ειδους εφιαλτη ικανο.


καλει

ο,τι ειναι αγνο
θα γνωριστει·
γκρεμιζοντας
φοβους και προκαταληψεις·

πετωντας πανω απο καθε εφιαλτη - ικανο

*

ο,τι εχει μεινει αγνο
φερει φως
καιει και καθαρει το παλιο

να ναι αγνο

οταν πια το ιδιο δε θα ναι


Πέμπτη 11 Μαΐου 2017

Ενα γκογκ τραγουδι Αγαπης στον Μεβλανα Τζελαλεδι

Καθως βγηκα για να δω
ειδωθηκα

Οταν ζητησα να ακουσω
ακουστηκα

Πηγα για να ελευθερωσω
και ελευθερωθηκα

Προσπαθησα να συνετισω
και συνετιστηκα

εψαξα για τη γνωση
και εγινα γνωστος

Φοβηθηκα και εγινα ο φοβος

Εφυγα και ημουν η Φυγη

Επεστρεψα
και ειμαι εσυ.


Παρασκευή 6 Μαΐου 2016

ΜΗΤΕΡΑ ΥΛΙΚΗ - MATER MATERIA

ΓΑΙΑ
ΖΩΗ
ΓΕΝΝΑ
ΩΔΥΝΑ
ΜΗΤΡΑ
ΕΞΕΛΙΞΙΣ
ΒΑΡYTHTA ΥΠΟΣΤΑΣΗΣ
ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΗ

ΜΗΤΕΡΑ ΥΛΙΚΗ
ΣΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΥΓΝΩΜΩΝ


MEA TERRA
VITAE
GENITURA
DOLOR
MATRIX
PROCESSUS
STATUS GRAVITATE
LIBERALIS

MATER MATERIA
EGO SUM GRATI


Πέμπτη 23 Ιουλίου 2015

καλοκαίρι

Περπατω με το παθος στο ονειρο
Σε αλικα ροδα - σταχτες αχνες.

Ασεμνος,
σκυβω να ακουμπω στα χειλη σου
λιγη απο τη δοξα ενος χρυσου αστεριου
που φλεγομενο πεταξε στα κυμματα
των προγονικων μου αισθησεων.

Ενα χαδι στη Νυχτα
και ανασαινω το Φως.